Een drempelovergang ervaring is niet raar
“Laat mij maar even hier, want ik word zo gehaald door mijn man” had ze tegen de verpleging gezegd na het ontbijt. Haar man was reeds overleden en mevrouw was dementerend, dus er was in het moment zelf geen aandacht aan de betekenis van haar woorden besteed. Tot ze een paar dagen later overleed, toen kwam deze herinnering naar boven.
Ik glimlach als ik dit hoor. Het verbaast me niet en dat zeg ik haar dochters ook. Ik hoor het vaker als ik families bij het afscheid begeleid. Een x aantal uitvaarten geleden ook.
De zoon van mevrouw vertelde dat zijn moeder een aantal mensen - waaronder haar overleden man en zoon - in haar kamer zag staan. “Wat een drukte zeg” had ze blij gezegd. Wat mooi denk ik dan, dat ze na een zwaar leven zo warm wordt onthaald.
“Het voelt bijna alsof het een beloning is, omdat ze haar pijn en last bij leven zo goed gedragen heeft”. Ik floep het er zo uit. Ondanks dat ze niet gelovig zijn vinden ze het toch een verzachtende gedachte, eentje waarvan ze even stil worden terwijl ze onbewust al ja-knikkend glimlachen.
Nog een anekdote: Een zoon vertelde in 1 van onze gesprekken dat toen hij naast zijn moeders bed met haar zat te kletsen, zij in een verward moment had gezegd: “De dokter moet zo nog even komen om me dood te verklaren”. Hij dacht toen dat ze in haar hoofd de weg kwijt was. Een paar uur later was ze overleden. Ook weer zo’n bijzondere ervaring.
Ik zei dat ik geloof dat het misschien juist een heel helder moment was, dat ze in een andere staat van bewustzijn kwam, waarin de drempelovergang in zicht kwam.
Juist rondom die drempel des levens is tijd niet meer tijd in de meeteenheid zoals we die op aarde kennen. Ze wist al dat ze overging, voor haar hart stopte met kloppen. Haar etherisch en astraal lichaam waren zich al los aan het maken van haar fysieke lichaam.
Toen ik dit zei vond hij het nieteens gek. Alsof hij het begreep, al begreep hij dat juist weer niet haha. Kortom, we hadden een mooi gesprek.
Het moge duidelijk zijn: Fascinerend vind ik die heilige sfeer rondom het sterven. Er zijn dan regelmatig ervaringen die we met ons aardse bewustzijn niet kunnen verklaren. Daarom voelen we vaak schroom om ze met Jan en alleman te delen. Enigszins schoorvoetend en voorzichtig wordt het vaak benoemd, zo’n ervaring die te maken heeft met de drempelovergang.
Ik vind het prachtig als ze het toch durven delen en reageer inmiddels niet meer verbaast, want voor mij wordt het steeds ‘gewoner’.
Ik grap dan vaak dat ze bij mij aan het goede adres zijn om erover in gesprek te gaan, want ik sta er open voor, oordeel niet en vind niets raar.
Daarom ook deze post, om buitengewone ervaringen bespreekbaar te maken.
#afscheid#uitvaart#spiritualiteit
